Ik heb een paar weken terug geprobeerd om 24 uur lang veganistisch te eten. Een dag geen vlees was niet echt het probleem, maar ei en melk vermijden was erg lastig. Alternatieven als havermelk vond ik erg lekker, maar toch had ik moeite om de hele dag vol te houden.
In plaats directe alternatieven te vinden op gerechten ben ik overgegaan naar andere gerechten. Ik vindt het ook heel moeilijk in een niet vega keuken om dan veganistische te eten.
Meh, ik wil best wat minderen maar veganist zit er echt niet in. Ik vind dat de oplossing vooral bij de bedrijven/overheden gezocht moet worden. Alleen grote centrale maatregelen kunnen de lasten verlichten.
Als ze geen reclame zouden maken e.d. dan zou ik je een punt geven maar dat is niet zo.
Bedrijven gaan niet zomaar veranderen en de mens gaat niet in een keer geen vlees meer eten. als je dat wil bespoedigen zijn er maatregelen nodig. Zeker in de crisis die we nu ervaren.
Nu hebben we het niet eens gehad over verkeer en de industrie want boeren zijn niet de enige 'daders'.
Veganist is voor veel mensen nog een stap te ver (omdat ze het moeilijk vinden, omdat ze het meteen perfect willen doen), maar als de meeste mensen flexitariër zouden worden, met minstens 1 dag per week vegatarisch (niet eens persé veganistisch) zou het al heel veel schelen. Als we mensen direct een hele grote ommezwaai opdringen, gaat het niet lukken. Kleine haalbare stapjes zijn voor de meesten makkelijker om de omslag te maken.
Inplaats voor anderen te spreken, doe het zelf anders eerst, of niet 🤷 . Als; de vermindering van de biodiversiteit, grootschalig water verbruik van de melk en vlees industrie, je iets boeit zijn er mogelijkheden om er minder aan mee te doen.
Geen vlees meer eten maakt inderdaad gewoon al een groot verschil. Ikzelf eet eigenlijk bijna geen vlees meer en probeer ook voor andere dingen veganistische alternatieven te kiezen. En dat is gewoon begonnen met een dag in de week geen vlees eten.
Ik merk wel dat het heel lastig is in restaurants, vaak zijn de vegetarische keuzes vrij duur voor wat je krijgt en is er erg weinig keuze. Laat staan dat ze ook nog veganistische opties aanbieden.
Helaas leert de geschiedenis ons dat zelfs als er grote hongersnoden zijn mensen hun eetpatroon bijna niet aanpassen.
De aardappel is met moeite geïntroduceerd in Europa, omdat mensen weigerde het te eten, ondanks dat er in de tijd dat de aardappel werd geïntroduceerd hongersnood n Europa was.
Natuurlijk was er toen ook nog wel stukje bijgeloof en religie wat daar een rol in speelde.
Maar als je ziet hoe mensens soms reageren als je voorstelt dat minder vlees eten ook optie is, zou je ook denken dat er een soort religieuze overtuiging achter zit.
Zou het minimumloon loon flink opkrikken een optie zijn? Al krijg je dan natuurlijk dat lonen in het algemeen weer omhoog gaan, wat het effect weer teniet doet om ouderen aan te nemen.
Zeker iets om over na te denken! Ik kan me voorstellen dat veel huishoudens accounts hebben bij diensten waar niet alle bewoners bij kunnen wanneer dit nodig is. Mocht je een wachtwoordmanager gebruiken, dan is het bij sommige diensten ook mogelijk een contactpersoon bij nood in te stellen. Dan is diegene niet afhankelijk van dat ene papiertje met het masterwachtwoord, zoals aangegeven in het artikel.
Precies. Bitwarden is daar één van. En je hoeft je ook geen zorgen te maken dat iemand ineens in je wachtwoorden kan. Bij Bitwarden gaat het als volgt:
Iemand vraagt toegang aan, daarna heb jij, als eigenaar, de mogelijkheid om binnen een bepaalde tijd (zelf in te stellen) het verzoek goed te keuren of af te wijzen. Doe je er niks mee, dan keur je het goed. Handig als je kassie 6 ligt.
De vertrouwde persoon krijgt vervolgens een linkje toegestuurd om zelf een nieuw wachtwoord in te stellen voor je vault.
Bij Google kun je Inactiviteitsvoorkeuren opgeven. Dus als je x tijd niet inlogd dan krijgt persoon y toegang tot je account. Nuttig als je bijv gmail gebruik en daar veel accounts aan hebt hangen.
Eigenlijk is dit wel een heel belangrijk punt, je wil het daar eigenlijk niet over hebben, maar naast natuurlijk het delen van wachtwoorden zit je ook nog met allerlei services die vooral jij begrijpt en je partner of vrienden alleen maar gebruiken. Het is eigenlijk geen gek idee om ook dat soort zeken eens te bespreken; wat moet er bijvoorbeeld met je website, apps en andere applicaties die je host, gebeuren en wie zou dat dan over kunnen nemen.
Had ooit eens een idee voor een App (coffr.me) dat je een soort van plannetje laat opstellen voor wat er moet gebeuren als je dood gaat. Niet alleen wat zijn je wensen voor een begrafenis oid, maar ook hoe kom je bij de familie foto's die op de NAS in huis staan. Toch maar eens kijken of ik er iets mee kan.
Ik heb dat opgelost via Google Inactive Account Manager. Die heb ik zodanig ingesteld dat als ik 3 maanden inactief ben (en dus dood ben of in coma lig) mijn naasten automatisch een mail krijgen met mijn gegevens erin. In mijn Google account heb ik instructies opgeslagen hoe ze bijvoorbeeld bij mijn Bitwarden kunnen komen (en in mijn telefoon voor 2FA etc.).
Voor mijn scriptie had ik een vergelijkbaar idee. Nu staat die door omstandigheden tijdelijk op pauze, maar wie weet kunnen we elkaar er mettertijd mee helpen :) Ondertussen bestaat afternote al een tijdje maar dat project lijkt inactief en kan wat mij betreft nog verbeterd worden. Misschien heb je daar iets aan in de vorm van inspiratie.
Wat gebeurt er eigenlijk met abonnementen die gekoppeld zijn aan een bankrekening/creditcard/Paypal van een overledene? Worden die stopgezet zodra de automatische incasso's niet meer doorkomen?
Hangt heel erg van de dienst af denk ik, maar volgens mij gaat niks automatisch. Je eigen bank is wel een redelijk centrale schakel dus zodra die het weet zullen een hoop andere diensten het 'horen'. PayPal zit er waarschijnlijk los van dus die moet het echt expliciet langs zien komen.
Je zou het zelfs nog een tandje terug kunnen draaien. Cursussen hadden gewoon vooraf gekeurd moeten worden. Bijvoorbeeld via het NTRO keurmerk, zodat de overheid kwaliteitseisen had kunnen stellen aan opleidingen.
Het feit dat bij de introductie van STAP zeer beperkt is nagedacht over het beheren en toetsen van cursusaanbod is bijzonder. Het geeft mij het gevoel dat er weinig interesse en budget moet zijn geweest.
Er moest vooral zo snel mogelijk geld naar aanbieders gescheept worden. Het lijkt dus niet te zijn gegaan om de mensen zelf die wel veel baat hebben bij een goede cursus of opleiding.
Hopelijk houden ze zich gewoon aan hun missie om eerlijke chocola te blijven verkopen. Ik denk dat de waarde van het bedrijf hard achteruit zou gaan als er een aantal schandalen ontstaan en deze investeringsmaatschappij lijkt meer te beleggen in bedrijven die zich richten op duurzame en high quality producten, dus hopelijk begrijpen zij dat ook. Maar ik ben het er wel mee eens. dat het er meestal niet beter van wordt.
Mee eens, nu is de eerlijke cholade productie een unique selling point. En legitimeert de hogere prijs die je er voor betaalt. Als blijkt dat ze net zo uitbuiten als de andere fabrikanten, dan blijft het alleen nog maar een duur choco merk zonder iets extra.
Een Leffe dubbel gevoel? Ab-InBev is misschien wel een even grote meerhoofdige draak als Unilever. Ze schrikken er ook niet voor terug om receptuur aan te passen voor schaalvergroting en marge.
Of dat ook het geval gaat zijn voor chocolade, dat niet nog blijken. Maar om een dergelijke familie bierbrouwer te noemen is als Albert Heijn (de firma) een grootgrutter noemen.
Mijn eerste twijfels over hoeveel goede bedoelingen er nog waren in het bedrijf kwamen er nadat ik in Amsterdam in één van die Tony toeristenwinkeltjes was geweest: het ging duidelijk alleen maar om het maximaal geld verdienen.
Ik had mijn twijfels na hun Gaybar Pride chocoladereep waarvan precies 0% naar LHBT doelen ging. Maar dat hoefde ook niet volgens Tony, “want we zijn zelf eigenlijk een soort van goed doel”.
Mijn twijfel kwam in 2021. Is het onmogelijk? Of is het een geldkwestie?
Slave Free Chocolate noemt Tony's Chocolonely niet meer slaafvrij omdat het bedrijf de repen laat maken door Barry Callebaut. Deze multinational heeft in een fabriek in Antwerpen een speciale productielijn voor de repen van Tony's.
Omdat Tony's geen kleine nicheproducent wil zijn, laat het al jaren de repen bij een van de grootste cacaoverwerkers in de wereld produceren. Barry Callebaut erkent dat ze nog steeds cacao gebruiken die met hulp van kinderen in geproduceerd.
Die kinderarbeid vindt vooral plaats in Ivoorkust en Ghana, twee van de belangrijkste cacaoproductielanden ter wereld.
nu.nl
Oldest